Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουί Μπρεγιέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουί Μπρεγιέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louis Bréhier (Γαλλικά)
Γέννηση5  Αυγούστου 1868[1][2][3]
Βρέστη[4]
Θάνατος13  Οκτωβρίου 1951[1][2][3]
Ρενς[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
Εκπαίδευσηagrégation d'histoire
ΣπουδέςΦιλοσοφική Σχολή των Παρισίων (έως 1899)[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεσαιωνολόγος
ιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου
βυζαντινολόγος
ιστορικός της τέχνης[8]
Οικογένεια
ΑδέλφιαΕμίλ Μπρεγιέ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Πολεμικός Σταυρός 1939-1945
Knight Commander of the Order of the Crown (Romania)[9]
Ταξιάρχης του Τάγματος του Αγίου Σάββα[9]
επίτιμος διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών[9]
Prix Charles Blanc (1906)
Montyon Prize (1922)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουί Ρενέ Μπρεγιέ (Louis René Bréhier, 5 Αυγούστου 186813 Οκτωβρίου 1951) ήταν Γάλλος ιστορικός που ειδικευόταν στη βυζαντινολογία. Ο φιλόσοφος Εμίλ Μπρεγιέ ήταν μικρότερος αδελφός του.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουί Μπρεγιέ γεννήθηκε στη Βρέστη και σπούδασε ιστορία και φιλολογία στο Παρίσι. Κατόπιν δίδαξε σε σχολεία στο Μοντωμπάν, στη Μπουρζ, στη Ρενς και στο Σαιν-Καντέν. Το 1899 πήρε το διδακτορικό του από τη Σορβόννη με θέμα της διατριβής του Le schisme oriental du XIe siècle (= «Το Σχίσμα της Εκκλησίας τον 11ο αιώνα»)[10], οπότε έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, διδάσκοντας αρχαία και μεσαιωνική ιστορία και γεωγραφία.

Από το 1903 έως το 1938 ήταν καθηγητής της αρχαίας και μεσαιωνικής ιστορίας στο Κλερμόν-Φεράν. Ταξίδεψε στη Λεκάνη της Μεσογείου, επισκεπτόμενος σε μία ερευνητική αποστολή το Άγιο Όρος το 1930. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εγκαταστάθηκε στη Ρενς και πέθανε εκεί σε ηλικία 83 ετών.[11]

Το γνωστότερο έργο του Μπρεγιέ είναι το τρίτομο Le Monde byzantin («Ο βυζαντινός κόσμος»). Υπήρξε ειδικός στη βυζαντινή εικονογραφία και το 1924 δημοσίευσε μία πραγματεία για τη βυζαντινή τέχνη που άσκησε μεγάλη επίδραση. Το 1935 έγινε μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres.[11] Συνεισέφερε επίσης πολλά λήμματα στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια.

Επιλεγμένα βιβλία του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • De Graecorum judiciorum origine (1899)
  • Le Schisme oriental du 11e siècle (1899)
  • La Querelle des images (1904)
  • L'Église et l'Orient au Moyen Âge: les croisades
  • Le travail historique (1908)
  • L'Auvergne (1912)
  • La Cathédrale de Reims - Une œuvre française, Παρίσι 1916
  • L'art chrétien, son développement iconographique des origines à nos jours (1918)
  • Les églises romanes
  • L'homme dans la sculpture romane
  • Études archéologiques : Le sarcophage des Carmes-Déchaux ; Les anciens inventaires de la cathédrale : Le Bible historiée de Clermont
  • Les survivances du rite impérial romain: à propos des rites shintoïstes (1920)
  • L'Art byzantin, Παρίσι 1924
  • L'Art en France, des invasions barbares à l'époque romane, Παρίσι 1930
  • Le Monde byzantin, Παρίσι 1947-50 (σε τρεις τόμους)
    • Τόμος 1: Vie et mort de Byzance
    • Τόμος 2: Les Institutions de l'Empire byzantin
    • Τόμος 3: La civilisation byzantine
  • Histoire anonyme de la première croisade, éditée et traduite par Louis Bréhier (= «Ανωνύμου ιστορία της Α΄ Σταυροφορίας», επιμελημένη και μεταφρασμένη στη γαλλική υπό Louis Bréhier), Παρίσι 1924


  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121581701. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Babelio. 107783.
  3. 3,0 3,1 3,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 9385.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121581701. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. www.sudoc.fr/025179578.
  8. «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) brehierl. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  9. 9,0 9,1 9,2 Claire Barbillon, Philippe Sénéchal: «Dictionnaire critique des historiens de l'art actifs en France de la Révolution à la Première Guerre mondiale» (Γαλλικά) Institut National d'Histoire de l'Art.
  10. WorldCat Title «Le schisme oriental du XIe siècle»
  11. 11,0 11,1 Institut national d'histoire de l'art[νεκρός σύνδεσμος] biography